و هَب لي مَعالِيَ الأَخلاقِ، وَ اعصِمني مِنَ الفَخر. پروردگارا! به من صفات والا عنایت کن و از فخر و خودستایی مصون بدار.
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. منّت، صدقه را باطل میکند؛ و برخی از گناهان همه اعمال را حبط میکند.
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. ...
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، و لا تَمحَقهُ بِالمَن. خدایا! خیر را به دستان من جاری کن؛ ولی آن را با منّت گذاشتن بر دیگران نابود نکن.
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. ...
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. ...
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَنّ. ...
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. ...
و أَجرِ لِلنّاسِ عَلى يَدَيَّ الخَيرَ، ولا تَمحَقهُ بِالمَن. ...
و عَبِّدني لَكَ و لا تُفسِد عِبادَتي بِالعُجب. خدایا! من را به عبادت خودت وادار و کاری کن عبادتم، با عجب و خودپسندی فاسد نشود.
و عَبِّدني لَكَ و لا تُفسِد عِبادَتي بِالعُجب. امام سجاد علیه السلام در جملهاول از خداوند متعال درخواست نمود که خدایا من را به عبادت خودت [که در واقع فلسفه خلقت ...
و عَبِّدني لَكَ و لا تُفسِد عِبادَتي بِالعُجب. سه مطلب را در تبیین نخستین جمله این فراز توضیح دادیم: معنای عبادت؛ اهمیت عبادت و حکمت عبادت.
وَ أَعِزَّنِی وَ لَا تَبْتَلِیَنِّی بِالْکِبْرِ. اولین عامل، بندگی خداست و دومین عامل عزت، قناعت است.