موانع ضلالت: پیروی از اهلبیت
وَ لَا أَضِلَّنَّ وَ قَدْ أَمْكَنَتْكَ هِدَايَتِي.[1]
در تبیین این فراز نورانی، در جلسات قبل معیارهایی برای پیشگیری از گمراهی بیان شد، مانند: پیروی از عقل، علم و حق؛ ولی مشکل اینجاست که هر فردی با هر عقیده و مذهبی که دارد، مدّعی پیروی از عقل است و میگوید: عقل و دانش، همین را حکم میکند که من بدان عقیده دارم و آن را حق میدانم.
برای حلّ این مشکل، نیازمند معیار دیگری هستیم تا حق واقعی و منشأ اصلی علم و خرد مشخص گردد و آن پیروی از اهلبیت(عَلَیْهِمالسَّلامِ) است. رسول خدا(صَلَّیاللهُعَلَیْهِوَآلِهِ) در حدیث ثقلین که مضمونش مورد اتفاق شیعه و سنی است، میفرماید:
إنّي تارِكٌ فيكُمُ الثِّقلَينِ، ما إن تَمَسَّكتُم بِهِما لَن تَضِلّوا: كِتابَ اللَّهِ، و عِترَتي أهلَ بَيتي.[2]
من دو چيز گرانسنگ را در ميان شما بر جاى مىگذارم كه تا وقتى بدانها چنگ زنيد، هرگز گمراه نمىشويد: كتاب خدا، و عترتم [يعنى] اهل بيتم.
با توجه به روایات دیگر، چون اهلبیت هیچگاه از قرآن جدا نیستند، اگر کسی از ایشان تبعیت کند، قطعا از مسیر حق، منحرف نخواهد شد، از این رو، امیر المؤمنین(عَلَیْهِالسَّلامِ) طبق نقل میفرماید:
انظُروا أهلَ بَيتِ نَبِيِّكُم، فَالزَموا سَمتَهُم، وَ اتَّبِعوا أثَرَهُم، فَلَن يُخرِجوكُم مِن هُدىً... و لا تَسبِقوهُم فَتَضِلّوا.[3]
به اهل بيت پيامبرتان بنگريد و راه و روش آنان را در پيش گيريد و پيرو ايشان باشيد؛ زيرا آنان هرگز شما را از راه راست بيرون نمىبرند... و بر ايشان پيشى نگيريد، كه گمراه مىشويد.
بنا بر این، تنها راه پیشگیری از گمراهی و متابعت از حق، علم و عقل، پیروی از حجّت خدا است، نه جلوتر از او و نه عقبتر.
[1] الصحيفة السجّاديّة، الإمام زین العابدین(عَلَیْهِالسَّلامِ)، ص98، الدعاء20.
[2] بصائر الدرجات، محمد بن الحسن الصفار القمی (290 ق)، ص413، ح3.