عن النبی صلی الله علیه و آله: حَبّبوا الله الی عباده یحبّکم الله [1]
« خداوند را نزد بندگانش محبوب گردانید تا خداوند شما را دوست داشته باشد »
چند نکته در تبیین این روایت نورانی قابل توجه است :
- دوست داشتن خداوند سبحان یکی از مهم ترین واجبات قلبی است در آیه شریفه می فرماید: « والّذین آمنوا اشدُ حُبّاً لله » سوره بقره، آیه165. یا در سوره توبه می فرماید : « قل ان کان اباؤکم و ابناؤکم و اخونکم و ازواجُکم و عشیرتکم ... احبَّ الیکم من الله و رسوله و جهاد فی سبیلی فتربَّصوا حتی یأتی الله بأمره و الله لا یهدی القوم الفاسفین » سوره توبه، آیه 24. بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالی که گرد آورده اید و تجارتی که از کسادش بیمناک اید و ... نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه وی دوست داشتنی تر است پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را به اجرا در آورد و خداوند گروه فاسقان را راهنمایی نمی کند .
بنابراین خداوند باید در نظر انسان از همه چیز محبوب تر باشد .
- دوست داشتن یک امر قلبی است ، و امور قلبی دستوری نیست یعنی با دستور کسی را دوست داشته باشد یا دشمن داشته باشد ، و اینکه گفته می شود واجب است خدا را دوست داشته باشیم یعنی مقدمات آن را فراهم کنیم یعنی انسان معرفت به خدا پیدا کند اگر انسان او را شناخت محبوب او هم می شود . و همچنین در رابطه با اهل بیت علیهم السلام که گفته می شود آنها را دوست داشته باشید یعنی آنها را بشناسید اگر شناختید ، محبوب می شوند .
- تنها دوست داشتن خودِ انسان کافی نیست در این روایت می فرماید : « حَببّوا الله الی عباده» یعنی خدا را محبوب دیگران کنید که این وظیفه مبلغین است .
- اگر کسی بخواهد محبوب خدا بشود ، باید خدا را نزد بندگانش محبوب کند یعنی هر چه بیشتر شما بتوانید خدا را در دل بندگانش جا بدهید ، علاقه خداوند هم به شما بیشتر می شود.
[1] المعجم الکبیر، ج8، ص91.