اهميت عمل به دانسته ها

عن أميرالمونين عليه السلام: إِنْ‏ أَحْبَبْتَ‏ أَنْ‏ تَكُونَ‏ أَسْعَدَ النَّاسِ بِمَا عَلِمْتَ فَاعْمَلْ. [1]
اگر دوست داری سعادتمندترين مردم باشی به آنچه می­دانی عمل کن.
اين فرمايش، رهنمود مهمی است در خودسازی ؛ اگر انسان به آنچه می­داند عمل کند نه تنها سعادتمند بلکه سعادتمند ترين می­گردد. مرحوم آيت­الله بهجت رضوان­الله عليه در رهنمون­ها و دستورالعمل­هايشان معمولاً همين مطلب بود: عمل به واضحات شرع. به همين چيزهايی که واضح و روشن و بديهی است عمل کنيد، ترک گناه در گام اوّل و انجام واجبات در گام دوم. اگر کسی به واضحات شرع عمل کند به همه مقامات و کمالات انسانی نائل می­شود. ايشان می­فرمود: گاهی اوقات ما به مطلبی که واضح و روشن است عمل نمی کنيم، آن وقت تقاضای دستورالعمل­های سنگين داريم ؛ مثل اينکه کسی در سطح کلاس اول است و دنبال دستورالعمل کلاس هفتم است. اين درست نيست. ايشان خيلی روی اين نکته تأکيد داشتند: عمل به آنچه می دانيد. در روايت از نبی مکرم صلّی الله عليه و آله است که می­فرماید : «مَنْ عَمِلَ بِمَا يَعْلَمُ وَرَّثَهُ‏ اللَّهُ‏ عِلْمَ‏ مَا لَمْ يَعْلَمْ‏.»[2] اگر انسان به همان چيزهايی که می­داند عمل کند، اگر نيازمند راهنمايی باشد خداوند متعال خودش راهنماي او می­گردد و خودش انسان را رشد مي دهد. همچنين يکبار که از مرحوم آيت­الله بهجت نصحيتی خواستيم ايشان فرمودند: نصيحتی بالاتر از اين نيست که اگر انسان صد سال هم عمر کرد گناه نکند. اين بالاترين نصيحت است که چنين اراده جدّی­ای انسان داشته باشد که مطلقا ً گناه نکند، اگر چنين تصميمی داشته باشد که به هيچ قيمتی گناه نکند خدا او را ياری می­کند، اما واقعاً اراده کند نه اينکه حديث نفس نماید.