نقش استغفار در زياد شدن رزق

عن النبي صلّي الله عليه و آله: أَكْثِرُوا الِاسْتِغْفَارَ فَإِنَّهُ يَجْلِبُ الرِّزْقَ. [1]
زياد استغفار کنيد که استغفار سبب جلب روزي است.
روايات مشابه مضمون اين فرمايش فراوان است؛ چند نکته در اين روايت نوراني قابل توجه است:
نکته(1): اين روايت در اين آيه قرآن و آيات مشابه آن ريشه دارد: « اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ إِنَّهُ كاَنَ غَفَّارًا يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكمُ مِّدْرَارًا وَ يُمْدِدْكمُ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يجَعَل لَّكمُ‏ جَنَّاتٍ وَ يجَعَل لَّكمُ‏ أَنهْارًا ».[2]
حضرت نوح به قومش فرمود: از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است تا باران هاى پربركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد، و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد.
اين آيه نشان مي دهد اولا گناه و آلودگي در تنگنايی روزی نقش دارد. اگر انسان گناه کند در روزی های مختلف او مشکل به وجود می آيد. يکي از آن روزی ها روزی مادی است.
حضرت اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايند:
« قَدْ جَعَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ الِاسْتِغْفَارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ. »[3]
در نظام آفرينش استغفار سبب فراوانی رزق و روزی و جاری شدن لطف و مهربانی خدا بر خلق است. حضرت بعد از اين فرمايش به آيه فوق­الذکر استناد مي فرمايند.
نکته(2): استغفار را نبايد به نيت طلب روزی انجام داد. بلکه بايد به قصد قربت استغفار کرد و برکت در رزق و روزي از مترتبات آن خواهد بود. از خداوند متعال پاک شدن از گناه را بخواهيد و بطور طبيعی برکت بر آن مترتب می شود. البته استغفار از باب داعی بر داعی مثل نماز استيجاری اشکال ندارد و در درجه پايين عبادت است.

تو بندگی چو گدايان به شرط مزد مکن که خواجه خود روش بنده پروری داند