عن مولانا الکاظم علیه السلام : إن لقمان قال لابنه : یا بُنی : اِنّ الدنیا بحرٌ عمیق قد غرق فیها عالم کثیر فلتکن سفینتک فیها تقوی الله و حَشوها الایمان و شِراعها التوکل و قَیَّمُها العقل ... [1]
(( همانا دنیا دریایی ژرف است در این دریای عمیق مردمان بسیاری هلاک شده اند اگر میخواهی در این دنیا غرق نشوی باید کشتی تو تقوا و اندرون کشتی ایمان و بادبان کشتی توکل و ناخدای آن عقل باشد .))
فرازهایی از این روایت نورانی را در جلسات گذشته توضیح دادیم اما در این جلسه این قسمت که می فرماید : (( و قیّمها العقل )) یعنی ناخدای این کشتی عقل است را توضیح می دهیم .
کار ناخدا مدیریت کشتی است .عقل انسان را مدیریت می کند . اگر این کشتی ناخدا نداشته باشد ، حرکت می کند اما گاهی تند می رود و گاهی کند . امیر المومنین می فرماید : (( لا تری الجاهل الاّ مفرطاً او مُفَّرطاً )) . انسانی جاهل یا افراط می کند یا تفریط .هم تندروی اشتباه است هم کند روی . اهل بیت علیهم السلام که اعقل عقلا هستند می توانند معیار و ملاک در مدیریت این کشتی باشند در دعای شعبانیه می خوانیم : (( الفلک الجاریه فی اللجج الغامرة یأمَنُ مَن رکبها و یغرق مَن ترکها المتقدم لهم مارق و المتاخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق ))
اگر کسی بخواهد از کشتی نجات تقوا استفاده کند باید اهل بیت علیهم السلام را در زندگی الگو قرار دهد ، راکب این کشتی در امنیت است و اگر کسی از این کشتی استفاده نکرد غرق می شود .
[1] الکافی، ج1، ص16