معنای واژه «دنیا»
عن النبی صل الله علیه و آله : الدنیا دنیةُ خُلِقَتْ مِنْ دون الاخرة و لو خُلقت مع الاخره لَمْ یَفْنَ اَهلُها
عن النبی صل الله علیه و آله : الدنیا دنیةُ خُلِقَتْ مِنْ دون الاخرة و لو خُلقت مع الاخره لَمْ یَفْنَ اَهلُها
دنیا فرو مایه است ، قبل از آخرت آفریده شده است و اگر با آخرت آفریده شده بود اهل آن فانی نمی شدند. [1]
کلمه دنیا مونث ادنی است بمعنای نزدیکتر از ریشه دُنو که صفت زندگی قبل از مرگ قرار می گیرد در مقابل آخرت که صفت زندگی پس از مرگ است .
واژه دنیا در فرهنگ قرآن و حدیث در چهار معنا استعمال شده است که عبارتند از :
- دنیا به معنای لغوی خودش یعنی نزدیک تر « اِذ انتم بالعُدوَة الدنیا » که در آیه به معنای لغوی استعمال شده است ، یعنی وقتی شما در دامنه نزدیک تر کوه بودید .
- دنیا به معنای جهان پیش از مرگ یعنی دنیا به انسان نزدیک تر است در مقابل جهان پس از مرگ ، که در این روایت کلمه دنیا به همین معنا به کار رفته است و همچنین در آیاتی مانند « ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه » اشاره به همین معناست .
این معنا از دنیا متصف به مدح و ذم نمی شود . اما دو معنای دیگر از کلمه دنیا ، متصف به مدح و ذم می شود و تعبیر به دنیای ممدوحه و دنیای مذمومه می شود.
ان شاءالله در جلسه آینده در رابطه با آن صحبت می کنیم .
[1] بحارالانوار، ج57، ص356
