عن النبی صلی الله علیه و آله : انّ ربّی امرنی ان یکون نُطقی ذکراً ...
پروردگارم به من امر کرده است که گفتارم یاد خدا باشد ...
بحار الانوار ج 93 ص 165
چند نکته در رابطه با این روایت شریفه وجود دارد که عبارتند از :
1-آیا این دستور خداوند متعال اختصاص به پیامبر اکرم دارد یعنی فقط پیامبر باید سخن گفتنش یاد خدا باشد یا ما هم باید اینگونه باشیم . صحیح این است ، گفتار ما هم باید یاد خدا باشد چرا که پیامبر اکرم اسوه و الگوی ماست « لقد کان فی رسول الله اسوة حسنه » و ما باید رفتارمان مانند پیامبر اکرم باشد و همچنین در روایت دیگری از امیر المومنین علیه السلام وارد شده است که فرمودند « المومن اذا تکلّم ذکر ... » این روایت به خوبی دلالت می کند که این خصوصیات مختص به پیامبر اکرم نیست بلکه مومن باید اینگونه باشد بلکه در روایت دیگری بالاتر از این وارد شده که می فرماید « العاقل اذا نَطَقَ ذکر » عاقل سخن گفتنش ذکر و یاد خداست .
2-چند معنا می توان برای این که سخن گفتن ، ذکر باشد بیان کرد یکی اینکه سخن گفتن برای خدا باشد به انگیزه الهی باشد یا در سخن گفتنش حرف از خدا و دین بزند یا در ضمن سخن گفتنش ذکر خدا بگوید .