عن مولانا امیرالمومنین علیه السلام : یا اهل الکوفه سَیُقتَلُ سبعةُ نفرٍ خیارُکم مَثَلُهُم کمثل اصحاب الاخدود منهم حجربن الادبَر و اصحابُه [1]
((ای اهل کوفه به زودی هفت تن از نیکان شما در میان شما کشته می شوند که مَثَل آنان همچون اصحاب اخدود است و حجربن ادبر و یارانش جزو آنان اند .))
به مناسبت حادثه تلخی که در ارتباط با جسارت به مرقد مطهر حجربن عدی رحمة الله علیه از طرف برخی از سلفی ها انجام شد این روایت را درباره این مرد بزرگوار بیان کردیم .
حجربن عَدی کنیه اش ابوعبدالرّحمان است و نسبش می رسد به عَدی بن معاویه کندی که به او « حجرالخیر» یا « حجربن ادبر» هم می گویند .
این بزرگوار شخصیتی است که هم دوران جاهلیت را درک کرده و هم اسلام را درک کرده است . از چهره های سرشناس تاریخ اسلام است . در جوانی به محضر پیغمبر اکرم رسید و اسلام آورد .
در زهد ، عبادت ، شجاعت و سلحشوری کم نظیر بود . در همه جنگ های زمان حکومت امیر المومنین علیه السلام حضور داشت ، در جنگ جمل فرمانده سواره ها ی کِندیان بود و در صفیّن فرمانده قبیله خودش بود و در نهروان جناح چپ یا راست لشگر امیرالمومنین علیه السلام را فرماندهی می کرد .
از نظر سخنوری هم سخنور لایقی بوده در جریان شهادت امیر المومنین علیه السلام از جریان ترور با خبر می شود ولی تا آمد به امام خبر دهد ، کار از کار گذشته بود .
بعد از امیر المومنین علیه السلام از یاران غیور امام مجتبی علیه السلام بود .
امیر المومنین علیه السلام او را از شهادتش مطلع کرده بود . در روایتی آمده که حضرت خطاب به او می فرماید : «
لا حَرَمَکَ الله الشهادة فانی اعلم انک من رجالها »
[2] یعنی خداوند تو را از شهادت محروم نکند که من می دانم تو مرد شهادت هستی .
در تاریخ آمده است که جناب حجربن عدی در هنگام شهادتش به اطرافیانش گفت : «
ادفنونی فی ثیابی فاّنی ابعث مخاصماً »
[3] یعنی مرا در همین لباس ها دفن کنید که من در روز قیامت به دادخواهی علیه معاویه بر می خیزم .
نثار روحش فاتحه ای قرائت بفرمایید .
[1] دانش نامه امیرالمومنین، ج13، ص158
[2] دانش نامه امیرالمومنین، ج13، ص 156
[3] دانش نامه امیرالمومنین، ج13، ص 161