رعایت حال دیگران

عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله: أنَّهُ كانَ إذا قامَ مِنَ اللَّيلِ يَقتَرِئُ، زَمزَمَ قِراءَتَهُ، إلّا أنَّهُ يُفهِمُنَا الآيَةَ بَعدَ الآيَةِ. قُلتُ: يا رَسولَ اللّهِ، ألا تَرفَعُ صَوتَكَ بِالقُرآنِ؟ قالَ: أكرَهُ‏ أن اؤذِيَ بِهِ رَفيقي‏ وأهلَ بَيتي.[1]
به نقل از انَس: پيامبر خدا، هر گاه شب براى خواندن قرآن بر مى‏خاست، با صداى آهسته قرائت مى‏كرد و فقط همين قدر به ما مى‏فهماند كه آيه‏اى تمام شده و آيه ديگر را شروع كرده است. گفتم: اى پيامبر خدا! چرا بلند قرآن نمى‏خوانيد؟ فرمود: «خوش ندارم كه با اين كار، به رفيقم يا افراد خانواده‏ام آزار برسانم».
متأسفانه اين سنت در جامعه خصوصا در مجامعي مثل حرم ها و مشاهد مشرفه جاري نيست و هرکس خيال مي کند همه حرم يا مسجد متعلق به اوست لذا با صداي بلند زيارت مي خواند، قرائت مي کند، ذکر مصيبت مي نمايد. ايذاء ديگران و ايجاد حواس پرتي براي ديگران کار خوبي نيست و حتی گاهی حرام است.