عن النّبي صلي الله عليه و آله : أَكْثَرُ النَّاسِ قِيمَةً أَكْثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَقَلُّ النَّاسِ قِيمَةً أَقَلُّهُمْ عِلْماً[1]
در روايت روز گذشته معيار ارزش انسان اخلاص بود و اين روايت مي فرمايد معيار ارزش انسانها علم آنهاست.
در روايت ديگري آمده: «بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صَلَاةً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ حَجّاً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صَدَقَةً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صِيَاماً مِنْ بَعْضٍ وَ أَفْضَلُكُمْ أَفْضَلُكُمْ مَعْرِفَةً».[2]
يعني معيار برتري به کثرت نماز و حج و صدقه و روزه نيست بلکه معيار، معرفت است. هر که معرفتش بيشتر ارزش وجودي اش بيشتر است.
روي سه نکته فکر کنيد: (1) اين روايات را چگونه ميتوان با هم جمع کرد؟ (2) اين علمي که معيار ارزش انسان است چه رشته علمي است؟ (3) اين روايات ريشه در کدام آيه از آيات قرآن دارد؟