آیت الله ری شهری مصداق روشن حدیث امام صادق علیه السلام است

به مناسبت گرامیداشت دومین سالگرد درگذشت مرحوم آیت الله محمدی ری شهری،‌ مراسمی در نمازخانه مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث با حضور کارکنان، اساتید و پژوهشگران، برگزار شد.

در این مراسم حجت الاسلام والمسلمین سید محمدکاظم طباطبایی،‌ رییس پژوهشکده علوم و معارف حدیث به ایراد سخن پرداخت.

ایشان در ابتدای سخنانش با استناد به روایتی از امام صادق علیه السلام، که می‌فرمایند: لَيسَ يَتبَعُ الرَّجُلَ بَعدَ مَوتِهِ مِنَ الأَجرِ إلّا ثَلاثُ خِصالٍ(۱)، آیت الله محمدی ری شهری را مصداق بارز و روشن این حدیث دانست و تاکید کرد:

من تأمل می کردم در این روایت و رویکرد مرحوم آیت الله ری شهری، می دیدم که یکی از مصادیق شایسته و بارز برای این روایت جناب ایشان هست، یعنی هم بنای دارالحدیث که یک صدقه جاریه از جانب ایشان هست، هم سنّت تبلیغ و ترویج و پژوهش‌های معارف قرآنی حدیثی و هم فرزند خوب و نیک در وجود ایشان متبلور شده است.

حجت الاسلام والمسلمین طباطبایی با اشاره به آثار فراوان مرحوم آیت الله ری شهری اظهار داشت:

عناوین اصلی آثاری که توسط شخص ایشان نوشته شده، یا زیر نظر ایشان توسط محققانی که پرورش دادند یا سرپرستی آنها را به عهده گرفتند، نگارش شده، بالغ بر 110 عنوان هست. این غیر از آثاری است که به زبان‌های متفاوت ترجمه شده است، برخی مثل دانشنامۀ امام حسین(ع) 15 جلد، دانشنامۀ امیرالمؤمنین(ع) 12 جلد، دانشنامۀ امام مهدی(ع) 10 جلد، میزان الحکمه 14 جلد، دانش نامۀ قرآن و حدیث تا حالا بیست و چند جلد، یعنی مجموعۀ اینها را که در نظر بگیریم حدوداً نزدیک به 250 جلد کتاب منتشر شده است، خیلی از اینها به زبان‌های دیگر هم ترجمه شده، یعنی 110 عنوان کتاب، این ثمرۀ بزرگی است که در زندگی یک فرد، در مدت عمر نه چندان طولانی، بتواند اینگونه از فرصت استفاده کند و چنین آثار ارزشمندی را از خود به جای بگذارد.

۱) امام صادق عليه ‏السلام: لَيسَ يَتبَعُ الرَّجُلَ بَعدَ مَوتِهِ مِنَ الأَجرِ إلاّ ثَلاثُ خِصالٍ: صَدَقَةٌ أجراها في حَياتِهِ فَهِيَ تَجري بَعدَ مَوتِهِ، وسُنَّةُ هُدىً سَنَّها فَهِيَ يُعمَلُ بِها بَعدَ مَوتِهِ، ووَلَدٌ صالِحٌ يَدعو لَهُ.

بعد از مرگ انسان، هيچ اجرى برايش استمرار نمى‏‌يابد، مگر [اجر]سه چيز: صدقه‏‌اى كه در زمان حياتش به جريان اندازد كه اين صدقه پس از مرگش هم جريان مى‏‌يابد [و اجرش پيوسته براى او منظور مى‏‌شود]؛ راه و رسم درستى كه بنا نهد و پس از مرگش به آن عمل شود؛ و فرزند شايسته‌اى كه برايش دعا كند.

الکافی(طبع دارالحدیث)، ج۱۳ ص۴۶۷