مراسم چهلمین روز درگذشت آیت الله محمدی ری شهری برگزار شد

مراسم چهلمین روز فقدان آن عالم مجاهد با حضور مسئولین کشوری و لشگری، ائمه جمعه و جماعات، شخصیت های علمی، فرهنگی، حوزوی و دانشگاهی و مردم شریف و شهید پرور شهرستان ری و تهران و با تلاوت قرآن کریم توسط آقای مجتبی محمدبیگی آغاز و با مرثیه سرایی با نوای آقایان حامد رضوانفر و حمید رمضانپور، و سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین دکتر ناصر رفیعی ادامه یافت.

در این مراسم حجت السلام و المسلمین دکتر رفیعی گفت: رهبر معظم انقلاب در خصوص شخصیت مرحوم آیت الله محمدی ری شهری تعابیر ویژه ای از جمله مجاهد، دارای اخلاص و سلامت نفس و تقوا و... به کار بردند که بسیار مهم و قابل تأمل بود.

وی افزود: طبق روایات ائمه معصومین علیهم السلام فردی که یک صفحه پیرامون آیات و روایات تألیف کند روز قیامت این صفحه او را از عذاب جهنم حفظ کرده و اهل بهشت می شود؛ لذا ایشان مصداق بارز این حدیث نورانی هستند و تا قرن ها هر فردی از تألیفات آن عالم مجاهد بهره مند می گردد برای آن فقید سعید دارای خیرات و برکات است.

حجت الاسلام و المسلین رفیعی اظهار داشت: آن عالم وارسته تمامی عمر خود را در راستای تالیف، تحقیق و پیشبرد اسلام صرف کرد و با آثار خود، مسیر تبلیغ و تحقیق را برای دانش پژوهان، محققان و طلاب هموار ساخت.

وی با اشاره به مجاهدت های علمی آن عالم ربانی ابراز داشت: آیت الله ری شهری با تألیف کتب حدیث و دانشنامه های جامع و مفید حدیث اهل بیت علیهم السلام را از غربت خارج کرد که از این منظر، طبق روایات، خداوند در قیامت جایگاه والایی برای احیا کنندگان امر اهل بیت قرار داده است.

حجت الاسلام و المسلمین رفیعی با اشاره به روایتی از امام رضا(ع) پیرامون معرفی محاسن کلام اهل بیت گفت: یکی از مهمترین وظایف شیعیان و عالمان دین معرفی محاسن کلام ائمه است که مرحوم آیت الله ری شهری تمام تلاشش معرفی محاسن کلام آل الله به همگان بود و در این مسیر با تألیفات خود حقیقتا به توفیقات کم نظیری دست یافت.

این استاد حوزه علمیه و دانشگاه خاطر نشان ساخت: ایشان علاوه بر آثار متعدد، دارای سبک جدیدی در تدوین تألیفات بودند که سبب تأثیر بیش از پیش بر مخاطب می گردید و همواره بُعد علمی ایشان همراه با پرهیزگاری و تقوا بود.

حجت الاسلام و المسلمین رفیعی در پایان با اشاره به عشق و ارادت خاص آیت الله ری شهری به روضه سیدالشهدا(ع) گفت: ایشان به روضه اهل بیت علاقه بسیار داشتند و در هنگام روضه سید الشهدا و دیگر ائمه هدی علیهم السلام به شدت متأثر و گریان می شدند که این حالات نشانه اخلاص و طهارت نفس در ایشان بود.