عدل در جهان بینی توحید
عدالت خداوند از اصول بنیادی در مکتب تشیع است و لذا نویسنده از زوایای گوناگون به این مهم پرداخته است. به این منظور در سه بخش مطالب مربوط به عدل را عرضه کرده است:
بخش اول با عنوان «دین و مذهب» طی سه درس به تفاوت اصول دین و مذهب پرداخته و سپس اصول بنیادی اسلام را تشریح کرده و در ادامه به این پرسش پاسخ گفته است: عدل و امامت از اصول بنیادی اسلام اند یا از اصول بنیادی تشیع؟
بخش دوم که به سرگذشت عدل در تاریخ اسلام اختصاص دارد به این موضوعات پرداخته است: ریشه های ظلم، ظلم از دیدگاه اسلام، موضع رژیم های حاکم در تاریخ اسلام در زمینه ی ظلم، نقش احادیث جعلی در تحریف اصل عدالت، حسن و قبح عقلی، جبر و قضا و قدر، نقش تشیع در برابر تحریف اصل عدل، بررسی دیدگاه معتزله و اشاعره و...
نویسنده در بخش سوم به فلسفه ی مصیبت ها پرداخته است. به این منظور، ملاک تشخیص خیر و شر، مصائب در نتیجه ی کردار انسان، مصائب به منظور تکامل انسان و مصائب مستضعفان را بررسی کرده است. یکی از مباحث مورد توجه در این بخش، بحث از این است که خیر بودن یا شر بودن امور، بستگی دارد به جهت گیری انسان در برابر آن و به طور کلی تمام مصائب و محرومیت ها در صورتی عنوان شر واقعی بر آنها منطبق است که انسان جهت گیری خاصی را که موجب رشد و تکامل اوست، در برابر آنها نداشته باشد.
این کتاب، تحریر مجموعه درس هایی است که آیت الله ری شهری در مدرسه علمیه ی کرمانیها در قم در سال ۱۳۵۴ تدریس کرده است. کتاب در ابتدا با عنوان «عدل از دیدگاه تشیع» در سال ۱۳۵۵ به چاپ رسید اما پس از تجدید نظر و تکمیل، در سال ۱۳۵۸ با عنوان «عدل در جهان بینی توحید» نشر یافت.
