آیت الله محمدی ری شهری در دیدار با خدمتگزاران آستان مقدس، بمناسبت هفته ولادت حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام، گفت:
هر کاری که خالصا برای خدا انجام شود بزرگ و محترم است و ما باید همه اعمالمان را برای خدا خالص کنیم که اگر قصد ما از خدمت به این آستان مقدس نیز نزدیکی به خدا و اهل بیت (ع) باشد، این عمل به بهترین وجه پذیرفته می شود.
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام در بیان روایتی گفت:
امام باقر علیه السلام به محمد بن مسلم ثقفی کوفی از یاران و اصحاب نزدیک و بلند مرتبه خود توصیه فرموده اند که مراقب باش فریب دیگران را نخوری که در نهایت خودت مسئول کار خودت هستی و هرکس باید خودش پاسخگوی عمل خویشتن باشد.
رئیس دانشگاه قرآن و حدیث ضمن تاکید بر مقام رفیع محمد بن مسلم ثقفی کوفی به عنوان فقیه ترین فرد در زمان امام صادق علیه السلام بنا به تعبیر آن حضرت اظهار داشت:
محمد بن مسلم ثقفی کوفی نیز مانند حضرت عبدالعظیم علیه السلام که وکیل امام هادی در ری بود، از امامان هم عصر خود برای پاسخگویی به مسایل دینی مشکلات شیعیان نمایندگی داشت وتوسط ایشان ۴۶ هزار حدیث روایت شده است.
آیت الله محمدی ری شهری گفت: از نشانه های این که انسان فریب دنیا را نخورده این است که انسان وقتش را بیهوده تلف نکند و مراقب خطورات ذهنی و همچنین کلام و حرکات خود باشد که در قیامت انسان درباره لبخندها و خنده ها در طول مدت عمر خویش هم مورد سؤال قرار می گیرد.
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام افزود: در این روایت امام باقر علیه السلام به محمد بن مسلم می فرمایند که مبادا هیچ عمل خوبی را کوچک شمری که چه بسا ممکن است همین عمل از تو پذیرفته شود.
آیت الله محمدی ری شهری گفت: در ادامه این روایت حضرت امام باقر علیه السلام می فرمایند، مبادا هیچ گناهی را نیز کوچک شمری، حتی اگر در نظر تو کوچک باشد چه بسا ممکن است همین گناه در قیامت به مشکل بزرگی برای تو مبدل شود.
رئیس دانشگاه قرآن و حدیث اظهار داشت: در پایان این روایت آن حضرت به محمد بن مسلم به « نیکی کردن به مردم را توصیه می کنند» و این تعبیر را بکار می برند که « ندیدم چیزی مثل نیکی، گناهان گذشته را از بین ببرد » و این تعالیم همه ریشه در قرآن دارد و منبعث از کلام الهی است.
تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام بیان کرد: در روایت دیگری از معصومین علیهم السلام آمده است کسی که در باقی مانده عمرش نیکوکاری کند، نسبت به گذشته اش مؤاخذه نخواهد شد.