مهمترین نکته آموزنده و قابل تامل در دعای شریف ابوحمزه ثمالی در فرازی است که امام علیه السلام خطاب به خداوند سبحان می فرمایند:
« خدایا سالک به سوی تو و کسی که به سوی تو رهسپار می شود راهش نزدیک است و حجابی میان تو و خلق تو نیست، جز کارهای ناشایسته ای که از سوی آنان انجام می شود و موجب حجاب و فاصله می گردد. »
هرکاری که انسان را به خدا نزدیک نکند، باعث حجاب باطن می شود و چه بسا انسان با امضای خود و با تصمیم و گفتار و با رفتار خود، حجابی میان خود و خدا ایجاد نماید و این نکته مهمی است که می بایست همیشه و در همه لحظات نسبت به آن هشیار بوده و مراقبت داشته باشیم.
اگر انسان حجاب ها را بین خود و خدای خود برطرف کند، به نور معرفت و علم حقیقی دست می یابد و به معنای واقعی «اهل علم » و عالم بالله خواهد شد؛ کسی که بنا به تصریح قرآن مجید، شاهد و گواه یگانگی خداست و به علم نور و نور علم رسیده است و حقیقتا این علم است که خشیت آور است و نوری است که خدا هرکس که بخواهد او را هدایت کند، عنایت می فرماید.
ایام پیش رو از جمله لیالی قدر، فرصت معنوی بزرگی است که باید غنیمت شمرد و از آن بهره گرفت تا حجاب های دل، کنار برود و انسان شاهد نور الهی شود، این مهمترین و ارزنده ترین عنایتی است که خدای متعال به میهمانان ویژه مهمانسرای رمضان دارد.
روزه عوام، روزه از طعام و شراب و مبطلات روزه است و روزه خواص اجتناب از محرمات و گناهان علاوه بر مبطلات روزه است :
روزه خاص الخاص روزه ای است که در آن، اهل معرفت از غیر خدا و هرچه انسان را به خدا نزدیک نمی کند اجتناب می نمایند.
یکی از مناجات های سحر که غالبا از آن غفلت می شود، مناجات حضرت ادریس است که در میان مضامین عالی آن مناجات آمده است: «خدایا از هرچه مرا نسبت به تو نزدیک نمی کند، از حلال و حرام بی میلم کن. »
از جمله مواردی که حجاب میان انسان و خدای متعال را می زداید، محبت و شفاعت اهل بیت علیهم السلام است:
بنا به روایتی که از امام صادق علیه السلام نقل شده در روز قیامت، پیامبر(ص) به نور الهی تمسک می یابد و امیرالمومنین علی علیه السلام به نور پیامبر(ص) و ائمه معصومین علیهم السلام هم به نور امیرالمومنین علیه السلام و شیعیان به وسیله اهل بیت علیهم السلام به آن نور مرتبط می شوند.