متاسفانه مسلمانان صدر اسلام امانت داران خوبی نبودند و از دو امانت قرآن و عترت بخوبی نگهداری نکردند، زیرا در صدر اسلام، سیاست خواص و سستی عوام و توده مردم، سبب شد که پس از پیامبر(ص)، اهل بیت علیهم السلام، کنار گذاشته شود و در واقع قرآن کنار گذاشته شد و در سایه صورت قرآن، باطن قرآن را از جامعه اسلامی جدا کردند.
اکنون پس از هزار و چهار صد سال خون و شهادت و مجاهدت، به برکت قیام مردم ایران به رهبری یکی از سلاله های پاک رسول خدا(ص)، انقلاب اسلامی پیروز گردید و در چارچوب دیدگاه های اهل بیت علیهم السلام، زمینه ای فراهم شد تا سرنوشت قرآن و اهل بیت علیهم السلام، با هم گره بخورد و به اذن خدای متعال برای حکومت جهانی به رهبری مهدی آل محمد(عج) که قرآن نوید آن را داده است، زمینه سازی شود.
این زمینه سازی قطعا زمینه ساز فرهنگی است که از طریق آشنائی مردم با معارف اهل بیت علیهم السلام تحقق خواهد یافت و امام رضا علیه السلام ، برای کسی که امر اهل بیت علیهم السلام را زنده کند دعا نموده و فرموده اند که احیای این « امر » با یاد گیری و تعلیم علوم اهل بیت علیهم السلام صورت خواهد گرفت. زیرا اگر جامعه بشر با منطق زیبای خاندان رسالت آشنا شوند به آنها گرایش پیدا می کنند.
کلام اهل بیت علیهم السلام در واقع تبیین و تفسیر کلام خداست و حضرت علی علیه السلام نیز در روایتی می فرماید درباره قرآن از من بپرسید، زیرا در قرآن علم اولین و آخرین آمده است و برای هیچ گوینده ای جای سخن تازه ای باقی نگذاشته که در قرآن نیامده باشد اما راه دست یافتن به حقایق قرآن مراجعه به راسخون در علم یعنی رسول الله و اهل بیت علیهم السلام است.
محصلین علوم دینی که می خواهند معارف اسلامی را در جامعه ترویج کنند، می بایست، قرآن را با بهره گیری از رهنمودهای اهل بیت علیهم السلام به جامعه منتقل کنند و برای روز موعودی که در قرآن برای تحقق حکومت جهانی اسلام وعده داده شده است، زمینه سازی نمایند.
کار برای قرآن و اهل بیت علیهم السلام دارای برکت است و باید تلاش کنیم تا هرچه بیشتر با قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام، انس پیدا کنیم و دیگران را نیز از این انوار بهره مند کنیم تا زمینه سازان خوبی برای تحقق وعده الهی و تشکیل حکومت جهانی اسلام به رهبری مهدی آل محمد (ص) باشیم.