خلاصه درس:
تبیین جمله «غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ»: در این باره در جلسات صحبت به اینجا منتهی شد که چه کسانی مورد غضب الهی هستند و چه کارهایی می کردند که مورد خشم الهی بود و ما باید از آن ها پرهیز کنیم.
سه طائفه در قرآن به عنوان «المَغضُوبِ عَلَیهِمْ» هستند: قوم عاد، فرعون و بنی اسرائیل این سه قوم هستند.
عوامل غضب الهی: یکی از مهم ترین آن ها، کفر است. کفر در لغت به معنای پنهان کردن چیزی است که آشکار کردن آن را عقل پسندیده می داند و پنهان کردنش را ناپسند می داند.
کفر نکوهیده چند قسم دارد که اولین قسم آن کفر جحود به معنی انکار است که دو قسم دارد، جهلی و علمی. کفر جهلی آن است که انسان نادانی خودش را پنهان کند. این که بدانم نمی دانم نصف علم است. اگر انسان چیزی را که نمی داند بگوید میدانم کفر جهلی است.
کفر انسان نسبت به مبدأ و معاد گاهی جهلی و گاهی علمی است. کفر علمی آن است که انسان دانسته های خودش را انکار کند. یهودهای مدینه دچار این کفر بودند.
یهودیهایی که به مدینه آمده بودند به دنبال پیغمبری که در تورات به آن ها وعده داده شده بود آمده بودند، اظهار کرد: آن ها دقیقاً می دانستند که حضرت محمد(ص) پیغمبر خداست و قرآن کلام خداست. آخرت خودشان را برای دنیا دادند.
حسادت؛ از عوامل کفر
آنها از روی حسادت پیغمبر(ص) را انکار کردند. حسادت بسیار بیماری خطرناکی است. کفر علمی از عوامل مورد غضب الهی واقع شدن است. هر کس دانسته خودش را انکار کند، دچار کفر شده است.
شکر نعمت باعث ازدیاد نعمت می شود و کفر نعمت که ناسپاسی نعمت است، از نعمت ها می کاهد. آن چیزی که خدا برای انسان های مؤمن برای آخرتشان پس انداز کرده است، بهتر از این دنیاست. کسی که نعمت دارد در معرض خطر است.
خدا نعمت بدهد، حقی هم بر آن واجب است. اگر از پول خود حقوق فقرا را ندهیم، نعمت نیست، نقمت است. بنی اسرائیل قدر انقلابشان را ندانستند و ذلت دنیا و آخرت نصیبشان شد.