در اين جلسه آيت الله محمدي ري شهري با اشاره به آيات و روايات با طرح اين سوال كه چه چيزي مانع حركت در صراط مستقيم است، گفت: اگر موانع شناخته نشود و از سر راه برداشته نشود قطعا انسان به مقصد نخواهد رسيد.
وي در پاسخ اجمالي به اين سوال گفت: هرچيزي كه موجب محروميت از رحمت خاص الهي و هدايت ويژه او باشد مانع رسيدن به مقصد و صراط مستقيم است.
ايشان در پاسخ تفصيلي هم افزود: اولين و مهمترين مانع حركت در صراط مستقيم پيروي از تمايلات نفساني و هواي نفس و دومين مانع هم ظلم است.
توليت آستان مقدس حضرت عبدالعظيم الحسنی عليه السلام با اشاره به نكات قابل توجه در اين خصوص و در پاسخ به اين سوال كه چگونه ظلم سبب مي شود كه انسان به مقصد نرسد و از راه صحيح زندگي منحرف شود، تصريح كرد: با توجه به آيه 125 سوره انعام، اگر خدا كسي را بخواهد هدايت ويژه كند و از رحمت خاص خودش برخوردار كند به او شرح صدر عطا ميكند و ظرفيت فكري روحي و معنوي او را براي پذيرش اسلام و حق افزايش ميدهد. اگر خدا بخواهد كسي را گمراه كند كه يك گروه آنها ظالمين هستند به او ضيق صدر مي دهد و سينه او را تنگ مي كند و ظرفيت او را كم ميكند طوري كه گويا به آسمان مي رود، همانطور كه جسم انسان در هنگام رفتن به فضا دچار خفقان و تنگي سينه ميشود روح او هم اينگونه مي شود. اگر كسي دعوت همگاني خداوند را پذيرفت و ايمان آورد، به شرح صدر منتهي ميگردد و داراي ظرفيت معنوي مي شود كه اين شرح صدر، زمينه هدايت خاص الهي است. اگر كسي با هدايت همگاني تقابل و مقابله كرد و نپذيرفت و زير بار سخن انبياء نرفت و قبول نكرد، دچار ضيق صدر مي شود و نسبت به حق و كارهاي خوب تنفر و احساس انزجار پيدا مي كند. ضيق صدر سبب اضلال كيفري است، هر قدر انسان دچار ضيق صدر شود و از حق تنفر پيدا كند، همان مقدار مبتلا به اضلال و گمراهي كيفري می شود و كيفرش اين است كه خدا از صراط مستقيم منحرفش ميگرداند. بنابراين اگر بخواهيم دعاي اهدنا الصراط المستقيم مستجاب بشود بايد از كارهايي كه ما را دچار ضيق صدر مي كند اجتناب كنيم.
آيت الله محمدی ري شهري در ادامه افزود: هدايت الهي دو گونه است: هدايت ابتدايي كه همه از آن برخوردارند و هدايت پاداشي كه خدا دست انسان را ميگيرد و به سعادت دنيا و آخرت ميرساند. اما اضلال الهي يك گونه است كه اگر انسان هدايت ابتدايي را قبول نكند دچار اضلال مي شود. يعني خداوند متعال هيچكس را از ابتدا گمراه نميگرداند. هر قدر انسان كمتر ظلم كند بيشتر از هدايت خاصه الهي بهره مند ميگردد و به همان ميزاني كه ظلم در زندگي انسان وجود داشته باشد به همان ميزان هم از هدايت و رحمت خاصه الهي محروم است و به همان ميزان از صراط مستقيم انحراف دارد.
وي، انسانهاي منافق و دو چهره، عالم بي عمل، كساني كه به مسلمانان خيانت و با دشمنان اسلام دوستي كردند، كساني كه پس از روشن شدن حق كبر مي ورزند و قبول نميكنند و كساني كه بعد از اينكه ايمان آوردند و كافر ميشوند را از گروه هايي كه دعاي اهدنا الصراط المستقيم در موردشان مستجاب نميشود و از هدايت ويژه و رحمت خاص الهي محرومند برشمرد.
وي در پايان از خداوند متعال خواست تا همه ما را مشمول هدايتها و رحمت خاص خودش قرار بدهد.